Feria Secunda Majoris Hebdomadæ ~ Feria privilegiata

Divinum Officium Tridentine - 1888

04-15-2019

Ad Matutinum

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus. Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra; e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Nolíte obduráre corda vestra.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Nolíte obduráre corda vestra.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Gloria omittitur
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Invitatório {Antífona do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Do not harden your heart.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Do not harden your heart.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Omite-se Glória
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Pange, lingua, gloriósi
Láuream certáminis,
Et super Crucis trophǽo
Dic triúmphum nóbilem,
Quáliter Redémptor orbis
Immolátus vícerit.

De paréntis protoplásti
Fraude Factor cóndolens,
Quando pomi noxiális
In necem morsu ruit,
Ipse lignum tunc notávit,
Damna ligni ut sólveret.

Hoc opus nostræ salútis
Ordo depopóscerat,
Multifórmis proditóris
Ars ut artem fálleret,
Et medélam ferret inde,
Hostis unde lǽserat.

Quando venit ergo sacri
Plenitúdo témporis,
Missus est ab arce Patris
Natus, orbis Cónditor,
Atque ventre virgináli
Carne amíctus pródiit.

Vagit infans inter arcta
Cónditus præsépia:
Membra pannis involúta
Virgo Mater álligat:
Et Dei manus pedésque
Stricta cingit fáscia.

Sempitérna sit beátæ
Trinitáti glória,
Æqua Patri, Filióque;
Par decus Paráclito:
Uníus Triníque nomen
Laudet univérsitas.
Amen.
Hino {do Saltéio do tempo correspondente}
Sing, my tongue, the glorious battle
Sing the last, the dread affray;
O'er the cross, the victor's trophy,
Sound the high triumphal lay:
Tell how Christ, the world's Redeemer,
As a victim won the day.

God, his Maker, sorely grieving
That the first-made Adam fell,
When he ate the fruit of sorrow,
Whose reward was death and hell,
Noted then this wood, the ruin
Of the ancient wood to quell.

For the work of our salvation
Needs would have his order so,
And the multiform deceiver's
Art by art would overthrow,
And from thence would bring the med'cine
Whence the insult of the foe.

Wherefore, when the sacred fullness
Of the appointed time was come,
This world's Maker left his Father,
Sent the heav'nly mansion from,
And proceeded, God Incarnate,
Of the Virgin's holy womb.

Weeps the infant in the manger
That in Bethlehem's stable stands;
And his limbs the Virgin Mother
Doth compose in swaddling bands,
Meetly thus in linen folding
Of her God the feet and hands.

To the Trinity be glory
Everlasting, as is meet;
Equal to the Father, equal
To the Son, and Paraclete:
Trinal Unity, whose praises
All created things repeat.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Dóminus defénsor.
Psalmus 26 [1]
26:1 Dóminus illuminátio mea, et salus mea, * quem timébo?
26:1 Dóminus protéctor vitæ meæ, * a quo trepidábo?
26:2 Dum apprópiant super me nocéntes, * ut edant carnes meas:
26:2 Qui tríbulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt, et cecidérunt.
26:3 Si consístant advérsum me castra, * non timébit cor meum.
26:3 Si exsúrgat advérsum me prǽlium, * in hoc ego sperábo.
26:4 Unam pétii a Dómino, hanc requíram, * ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ:
26:4 Ut vídeam voluptátem Dómini, * et vísitem templum ejus.
26:5 Quóniam abscóndit me in tabernáculo suo: * in die malórum protéxit me in abscóndito tabernáculi sui.
26:6 In petra exaltávit me: * et nunc exaltávit caput meum super inimícos meos.
26:6 Circuívi, et immolávi in tabernáculo ejus hóstiam vociferatiónis: * cantábo, et psalmum dicam Dómino.
26:7 Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: * miserére mei, et exáudi me.
26:8 Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea: * fáciem tuam, Dómine, requíram.
26:9 Ne avértas fáciem tuam a me: * ne declínes in ira a servo tuo.
26:9 Adjútor meus esto: * ne derelínquas me, neque despícias me, Deus, salutáris meus.
26:10 Quóniam pater meus, et mater mea dereliquérunt me: * Dóminus autem assúmpsit me.
26:11 Legem pone mihi, Dómine, in via tua: * et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos.
26:12 Ne tradíderis me in ánimas tribulántium me: * quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.
26:13 Credo vidére bona Dómini * in terra vivéntium.
26:14 Exspécta Dóminum, viríliter age: * et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. The Lord is the defence.
Salmo 26 [1]
26:1 O Senhor é a minha luz e a minha salvação, * a quem temerei?
26:2 O Senhor é o defensor da minha vida, * ante quem trepidarei?
26:3 Enquanto se aproximam de mim os malvados, * para devorar as minhas carnes:
26:4 Meus inimigos que me atribulam, * eles mesmos se debilitaram e caíram.
26:5 Se contra mim exércitos fizerem cerco, * o meu coração não temerá.
26:6 Ainda que se levante batalha contra mim, * mesmo assim esperarei.
26:7 Uma cousa só pedi ao Senhor, esta solicitarei, * é que habite na casa do Senhor todos os dias da minha vida:
26:8 Para ver as delícias do Senhor, * e visitar o seu templo.
26:9 Porque me escondeu no seu tabernáculo: * no dia do tormento me protegeu no recôndito do seu tabernáculo.
26:10 Ergueu-me numa pedra: * e agora ergueu a minha cabeça sobre os meus inimigos.
26:11 Circundei e no seu tabernáculo ofereci uma hóstia de júbilo: * cantarei e entoarei um salmo ao Senhor.
26:12 Ouvi, ó Senhor, a minha voz, com que clamei a Vós: * de mim tende compaixão e ouvi-me.
26:13 Meu coração Vos falou, meus olhos Vos buscaram: * Senhor, hei-de procurar o vosso rosto.
26:14 Não escondeis de mim o vosso rosto: * e Vos não retireis com ira de vosso servo.
26:15 Sede a minha ajuda: * me não deixeis, nem me desprezeis, ó Deus meu Salvador.
26:16 Porque meu pai e minha mãe me abandonaram: * mas o Senhor me acolheu.
26:17 Prescreve-me, ó Senhor, uma lei no vosso caminho: * e conduzi-me pela vereda direita, por causa dos meus inimigos.
26:18 Não me entregueis à mercê das almas que me atribulam: * pois contra mim se levantaram falsas testemunhas, mas a iniquidade mentiu contra si própria.
26:19 Creio ver as maravilhas do Senhor * na terra dos viventes.
26:20 Espera o Senhor, porta-te virilmente: * fortifique-se o teu coração e espera no Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 27 [2]
27:1 Ad te, Dómine, clamábo, Deus meus, ne síleas a me: * nequándo táceas a me, et assimilábor descendéntibus in lacum.
27:2 Exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ dum oro ad te: * dum extóllo manus meas ad templum sanctum tuum.
27:3 Ne simul trahas me cum peccatóribus: * et cum operántibus iniquitátem ne perdas me.
27:3 Qui loquúntur pacem cum próximo suo, * mala autem in córdibus eórum.
27:4 Da illis secúndum ópera eórum, * et secúndum nequítiam adinventiónum ipsórum.
27:4 Secúndum ópera mánuum eórum tríbue illis: * redde retributiónem eórum ipsis.
27:5 Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum ejus * déstrues illos, et non ædificábis eos.
27:6 Benedíctus Dóminus: * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ.
27:7 Dóminus adjútor meus, et protéctor meus: * in ipso sperávit cor meum, et adjútus sum.
27:7 Et reflóruit caro mea: * et ex voluntáte mea confitébor ei.
27:8 Dóminus fortitúdo plebis suæ: * et protéctor salvatiónum Christi sui est.
27:9 Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ: * et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus defénsor vitæ meæ.
Salmo 27 [2]
27:1 A Vós, ó Senhor, clamarei, Deus meu, não Vos silenciais comigo: * não suceda que se me não ouvirdes, seja semelhante àqueles na cova.
27:2 Ouvi, ó Senhor, a voz da minha súplica, quando Vos rogo: * quando ergo as minhas mãos para o vosso santo templo.
27:3 Não me arrasteis juntamente com os pecadores: * e me não percais com os que praticam a iniquidade.
27:4 Os quais falam de paz com seu próximo, * e maldade têm em seus corações.
27:5 Dai-lhes segundo as suas obras, * e segundo a malignidade dos seus projectos.
27:6 Dai-lhes segundo as obras das suas mãos: * dai-lhes a recompensa que merecem.
27:7 Porquanto não compreenderam as obras do Senhor, nem as obras das suas mãos; * Vós destruireis e os não restabelecereis.
27:8 Bendito seja o Senhor: * porque ouviu a voz da minha súplica.
27:9 O Senhor é a minha ajuda e o meu protector: * n’Ele esperou o meu coração e fui ajudado.
27:10 Refloresceu a minha carne: * e O louvarei de todo meu coração.
27:11 O Senhor é a fortaleza do seu povo: * e o protector que salva o seu Cristo.
27:12 Salvai, ó Senhor, o vosso povo e abençoai a vossa herança: * conduzi-os e exaltai-os por toda a eternidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The Lord is the defence of my life.
Ant. Adoráte.
Psalmus 28 [3]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus majestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo ejus omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Worship the Lord.
Salmo 28 [3]
28:1 Oferecei ao Senhor, ó filhos de Deus: * oferecei ao Senhor tenros cordeiros.
28:2 Rendei ao Senhor glória e honra, rendei ao Senhor glória ao seu nome: * adorai o Senhor no átrio do seu santuário.
28:3 A voz do Senhor está sobre as águas, o Deus da majestade trovejou: * o Senhor está sobre muitas águas.
28:4 A voz do Senhor é poderosa: * a voz do Senhor é majestosa.
28:5 A voz do Senhor quebra os cedros: * e o Senhor quebrará os cedros do Líbano:
28:6 Fá-los-á em pequenos pedaços como a um bezerro do Líbano: * e o bem-amado será como o filho do unicórnio.
28:7 A voz do Senhor divide as chamas do fogo: * a voz do Senhor abala o deserto e o Senhor fará tremer o deserto de Cades.
28:8 A voz do Senhor prepara os veados e descobre os lugares sombrios: * e no seu templo todos anunciarão a sua glória.
28:9 O Senhor faz do dilúvio a sua habitação: * o Senhor sentar-se-á como Rei para sempre.
28:10 O Senhor dará fortaleza ao seu povo: * o Senhor abençoará o seu povo com paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 29 [4]
29:2 Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me: * nec delectásti inimícos meos super me.
29:3 Dómine, Deus meus, clamávi ad te, * et sanásti me.
29:4 Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam: * salvásti me a descendéntibus in lacum.
29:5 Psállite Dómino, sancti ejus: * et confitémini memóriæ sanctitátis ejus.
29:6 Quóniam ira in indignatióne ejus: * et vita in voluntáte ejus.
29:6 Ad vésperum demorábitur fletus: * et ad matutínum lætítia.
29:7 Ego autem dixi in abundántia mea: * Non movébor in ætérnum.
29:8 Dómine, in voluntáte tua, * præstitísti decóri meo virtútem.
29:8 Avertísti fáciem tuam a me, * et factus sum conturbátus.
29:9 Ad te, Dómine, clamábo: * et ad Deum meum deprecábor.
29:10 Quæ utílitas in sánguine meo, * dum descéndo in corruptiónem?
29:10 Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?
29:11 Audívit Dóminus, et misértus est mei: * Dóminus factus est adjútor meus.
29:12 Convertísti planctum meum in gáudium mihi: * conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia:
29:13 Ut cantet tibi glória mea, et non compúngar: * Dómine, Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Dóminum in aula sancta ejus.
Salmo 29 [4]
29:1 Eu Vos glorificarei, ó Senhor, porque me recebestes: * nem permitistes que meus inimigos se alegrassem à minha custa.
29:2 Ó Senhor meu Deus, clamei a Vós, * e me sarastes.
29:3 Senhor, tirastes do inferno a minha alma: * pusestes-me a salvo dos que descem à cova.
29:4 Cantai ao Senhor, ó seus santos: * e celebrai a sua santa memória.
29:5 Porque a ira está na sua indignação: * e a vida na sua boa vontade.
29:6 De tarde estaremos em lágrimas: * e de manhã em alegria.
29:7 Eu, porém, disse na minha abundância: * jamais mudarei.
29:8 Senhor, por vossa vontade, * destes força ao meu decoro.
29:9 Afastastes de mim a vossa face, * e fiquei conturbado.
29:10 A Vós, ó Senhor, clamarei: * e ao meu Deus implorarei.
29:11 Que utilidade haverá na minha morte, * enquanto à corrupção descer?
29:12 Porventura o pó professar-Vos-á * ou anunciará a vossa verdade?
29:13 O Senhor me ouviu e teve misericórdia de mim: * o Senhor fez-se meu auxílio.
29:14 O meu pranto convertestes em júbilo: * rasgastes o meu luto e me cercastes de alegria:
29:15 Para que até ao fim a minha glória Vos cante e me não abale: * ó Senhor meu Deus, Vos louvarei eternamente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Worship the Lord in His holy courts.
Ant. In tua justítia.
Psalmus 30 [5]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in justítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
30:7 Odísti observántes vanitátes, * supervácue.
30:7 Ego autem in Dómino sperávi: * exsultábo, et lætábor in misericórdia tua.
30:8 Quóniam respexísti humilitátem meam, * salvásti de necessitátibus ánimam meam.
30:9 Nec conclusísti me in mánibus inimíci: * statuísti in loco spatióso pedes meos.
30:10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor: * conturbátus est in ira óculus meus, ánima mea, et venter meus:
30:11 Quóniam defécit in dolóre vita mea: * et anni mei in gemítibus.
30:11 Infirmáta est in paupertáte virtus mea: * et ossa mea conturbáta sunt.
30:12 Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium et vicínis meis valde: * et timor notis meis.
30:12 Qui vidébant me, foras fugérunt a me: * oblivióni datus sum, tamquam mórtuus a corde.
30:13 Factus sum tamquam vas pérditum: * quóniam audívi vituperatiónem multórum commorántium in circúitu.
30:14 In eo dum convenírent simul advérsum me, * accípere ánimam meam consiliáti sunt.
30:15 Ego autem in te sperávi, Dómine: * dixi: Deus meus es tu: in mánibus tuis sortes meæ.
30:16 Éripe me de manu inimicórum meórum, * et a persequéntibus me.
30:17 Illústra fáciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericórdia tua: * Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te.
30:18 Erubéscant ímpii, et deducántur in inférnum: * muta fiant lábia dolósa.
30:19 Quæ loquúntur advérsus justum iniquitátem: * in supérbia, et in abusióne.
30:20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, * quam abscondísti timéntibus te.
30:20 Perfecísti eis, qui sperant in te, * in conspéctu filiórum hóminum.
30:21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ * a conturbatióne hóminum.
30:21 Próteges eos in tabernáculo tuo * a contradictióne linguárum.
30:22 Benedíctus Dóminus: * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.
30:23 Ego autem dixi in excéssu mentis meæ: * Projéctus sum a fácie oculórum tuórum.
30:23 Ídeo exaudísti vocem oratiónis meæ, * dum clamárem ad te.
30:24 Dilígite Dóminum omnes sancti ejus: * quóniam veritátem requíret Dóminus, et retríbuet abundánter faciéntibus supérbiam.
30:25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, * omnes, qui sperátis in Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deliver me.
Salmo 30 [5]
30:1 Em Vós esperei, ó Senhor, não permitais que seja jamais confundido: * livrai-me na vossa justiça.
30:2 Inclinai para mim os vossos ouvidos, * acudi prontamente a livrar-me.
30:3 Sede para mim um Deus protector e uma casa de refúgio: * para me salvares.
30:4 Porque Vós sois a minha força e o meu refúgio: * e por causa de vosso nome me conduzíreis e me nutrireis.
30:5 Tirareis-me deste laço, que esconderam de mim: * porque Vós sois o meu protector.
30:6 Em vossas mãos entrego o meu espírito: * me redimistes, Senhor Deus de verdade.
30:7 Odieis os que observam cousas vãs * inutilmente.
30:8 Eu, porém, esperei no Senhor: * exultar-me-ei e alegrar-me-ei na vossa misericórdia.
30:9 Porque considerastes o meu abatimento, * salvastes das angústias a minha alma.
30:10 Não me entregastes nas mãos do inimigo: * antes pusestes os meus pés num terreiro.
30:11 Tende piedade de mim, ó Senhor, porque estou aflito: * conturbados com ira estão meus olhos, minha alma e meu ventre.
30:12 Porque a minha vida vai-se consumindo com a mágoa: * e meus anos em gemidos.
30:13 Com pobreza tem-se debilitado a minha força: * e os meus ossos estão abalados.
30:14 Mais que todos meus inimigos, tornei-me o escárnio, sobretudo para os meus vizinhos: * e o terror dos meus conhecidos.
30:15 Os que me viam, fugiam para longe de mim: * fui esquecido como um morto pelos seus corações.
30:16 Fiquei como um vaso quebrado: * porque no meio deles ouvi as injúrias de muitos.
30:17 Quando deliberavam juntos contra mim, * resolveram tirar-me a vida.
30:18 Eu, porém, esperei em Vós, ó Senhor: * disse: o meu Deus sois Vós, nas vossas mãos está o meu fado.
30:19 Livrai-me das mãos dos meus inimigos, * e dos que me perseguem.
30:20 Brilhe a claridade de vossa face sobre o vosso servo, salvai-me na vossa misericórdia: * Senhor, não seja confundido, porque Vos invoquei.
30:21 Os ímpios envergonhem-se e sejam conduzidos ao inferno: * mudos se tornem os lábios dolosos.
30:22 Que proferem contra o justo palavras de iniquidade: * com soberba e abuso.
30:23 Quão grande é, ó Senhor, a abundância de vossa doçura, * que tendes escondida para os que Vos temem!
30:24 Concedeste-la àqueles que em Vós esperam, * à vista dos filhos dos homens.
30:25 Os escondereis ao abrigo de vossa face contra * as conturbações dos homens.
30:26 Os defendereis no vosso tabernáculo * da contradição de suas línguas.
30:27 Bendito seja o Senhor: * usou maravilhosamente comigo a sua misericórdia numa cidade fortificada.
30:28 Eu, porém, disse no excesso do meu espírito: * fui expulso de ante vossos olhos.
30:29 Portanto ouvistes a voz da minha oração, * quando a Vós clamava.
30:30 Amai o Senhor, vós todos seus santos: * porque o Senhor requererá a verdade e severamente retribuirá os que com soberba procedem.
30:31 Portai-vos virilmente e deixei o vosso coração ser fortalecido, * vós todos os que esperais no Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 31 [6]
31:1 Beáti quorum remíssæ sunt iniquitátes: * et quorum tecta sunt peccáta.
31:2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu ejus dolus.
31:3 Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem tota die.
31:4 Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua: * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina.
31:5 Delíctum meum cógnitum tibi feci: * et injustítiam meam non abscóndi.
31:5 Dixi: Confitébor advérsum me injustítiam meam Dómino: * et tu remisísti impietátem peccáti mei.
31:6 Pro hac orábit ad te omnis sanctus, * in témpore opportúno.
31:6 Verúmtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.
31:7 Tu es refúgium meum a tribulatióne, quæ circúmdedit me: * exsultátio mea, érue me a circumdántibus me.
31:8 Intelléctum tibi dabo, et ínstruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.
31:9 Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intelléctus.
31:9 In camo et freno maxíllas eórum constrínge, * qui non appróximant ad te.
31:10 Multa flagélla peccatóris, * sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
31:11 Lætámini in Dómino et exsultáte, justi, * et gloriámini, omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In tua justítia líbera me, Dómine.
Salmo 31 [6]
31:1 Bem-aventurados aqueles cujas iniquidades foram perdoadas: * e cujos pecados são cobertos.
31:2 Bem-aventurado o varão a quem o Senhor não imputou o pecado, * e cujo espírito é isento de dolo.
31:3 Porque me calei, os meus ossos envelheceram, * enquanto clamava todo o dia.
31:4 Porque a vossa mão tornou-se pesada sobre mim de dia e de noite: * revolvia-me na minha miséria, enquanto a espinha se cravava.
31:5 Eu Vos manifestei o meu pecado: * e não ocultei a minha injustiça.
31:6 Disse:confessarei contra mim mesmo ao Senhor a minha injustiça: * e Vós perdoastes a impiedade do meu pecado.
31:7 Por isto orará a Vós todo o santo * no tempo oportuno.
31:8 E, na inundação das muitas águas, * estas se não aproximarão dele.
31:9 Vós sois o meu refúgio na tribulação que me cercou: * ó alegria minha, livrai-me dos que me cercam.
31:10 Inteligência dar-te-ei e ensinar-te-ei o caminho que deves seguir: * fixarei sobre ti os meus olhos.
31:11 Não queirais ser como o cavalo e o mulo, * que não têm entendimento.
31:12 Com o cabresto e o freio sujeitai as queixadas, * dos que se não aproximam de Vós.
31:13 Muitos flagelos esperam o pecador, * mas o que espera no Senhor será cercado de misericórdia.
31:14 Ó justos, alegrai-vos no Senhor e exultai-vos, * gloriai vós todos os que sois rectos de coração.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Deliver me in Thy righteousness.
Ant. Rectos décet.
Psalmus 32 [7]
32:1 Exsultáte, justi, in Dómino: * rectos decet collaudátio.
32:2 Confitémini Dómino in cíthara: * in psaltério decem chordárum psállite illi.
32:3 Cantáte ei cánticum novum: * bene psállite ei in vociferatióne.
32:4 Quia rectum est verbum Dómini, * et ómnia ópera ejus in fide.
32:5 Díligit misericórdiam et judícium: * misericórdia Dómini plena est terra.
32:6 Verbo Dómini cæli firmáti sunt: * et spíritu oris ejus omnis virtus eórum.
32:7 Cóngregans sicut in utre aquas maris: * ponens in thesáuris abýssos.
32:8 Tímeat Dóminum omnis terra: * ab eo autem commoveántur omnes inhabitántes orbem.
32:9 Quóniam ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
32:10 Dóminus díssipat consília géntium: * réprobat autem cogitatiónes populórum, et réprobat consília príncipum.
32:11 Consílium autem Dómini in ætérnum manet: * cogitatiónes cordis ejus in generatióne et generatiónem.
32:12 Beáta gens, cujus est Dóminus, Deus ejus: * pópulus, quem elégit in hereditátem sibi.
32:13 De cælo respéxit Dóminus: * vidit omnes fílios hóminum.
32:14 De præparáto habitáculo suo * respéxit super omnes, qui hábitant terram.
32:15 Qui finxit sigillátim corda eórum: * qui intéllegit ómnia ópera eórum.
32:16 Non salvátur rex per multam virtútem: * et gigas non salvábitur in multitúdine virtútis suæ.
32:17 Fallax equus ad salútem: * in abundántia autem virtútis suæ non salvábitur.
32:18 Ecce, óculi Dómini super metuéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia ejus:
32:19 Ut éruat a morte ánimas eórum: * et alat eos in fame.
32:20 Ánima nostra sústinet Dóminum: * quóniam adjútor et protéctor noster est.
32:21 Quia in eo lætábitur cor nostrum: * et in nómine sancto ejus sperávimus.
32:22 Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos: * quemádmodum sperávimus in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Praise is comely.
Salmo 32 [7]
32:1 Exultai no Senhor, ó justos: * aos rectos convém que O louvem.
32:2 Louvai o Senhor com a cítara: * cantai-Lhe com o saltério de dez cordas.
32:3 Cantai-Lhe um cântico novo: * cantai-Lhe bem com alta voz.
32:4 Pois a palavra do Senhor é recta, * e a sua fidelidade brilha em todas suas obras.
32:5 Ele ama a misericórdia e a justiça: * a terra está cheia da misericórdia do Senhor.
32:6 Pela palavra do Senhor os céus foram criados: * e todo seu poder pelo espírito da sua boca.
32:7 Ele junta como num odre as águas do mar: * Ele põe os abysmos nos tesouros.
32:8 Toda a terra tema o Senhor: * e todos os que habitam o universo, tremam diante d’Ele.
32:9 Porque Ele disse e foi feito: * mandou e foi criado.
32:10 O Senhor dissipa os conselhos das gentes: * reprova os intentos dos povos e rejeita os conselhos dos príncipes.
32:11 Porém, os conselhos do Senhor permanecem eternamente: * os intentos do seu coração de geração em geração.
32:12 Bem-aventurada a nação que tem o Senhor por seu Deus: * o povo que Ele escolheu para sua herança.
32:13 O Senhor olhou do céu: * viu todos os filhos dos homens.
32:14 Da morada que Ele preparou para si * olhou sobre todos os que habitam a terra:
32:15 Foi Ele que formou o coração de cada um deles: * é Ele que conhece todas suas obras.
32:16 Não é pelo seu muito poder que o rei se salva: * nem o gigante se salvará pela sua enormíssima força.
32:17 Ilude-se quem do cavalo espera a salvação: * e o não salvará a abundância da sua força.
32:18 Eis os olhos do Senhor postos sobre os que O temem: * e sobre aqueles que esperam na sua misericórdia:
32:19 Para livrar da morte as suas almas: * e para os sustentar na fome.
32:20 A nossa alma espera o Senhor: * porque é nosso auxílio e protector.
32:21 Pois n’Ele alegrar-se-á o nosso coração: * e no seu santo nome temos esperado.
32:22 Venha sobre nós, ó Senhor, a vossa misericórdia: * segundo temos esperado em Vós.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 33 [8]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus ejus in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen ejus in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus ejus salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti ejus: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super justos: * et aures ejus in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt justi, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Juxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes justórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt justum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rectos décet collaudátio.
Salmo 33 [8]
33:1 Bendirei o Senhor a toda a hora: * o seu louvor estará sempre na minha boca.
33:2 Minha alma louvar-se-á no Senhor: * ouçam-n’O os mansos e se alegrem.
33:3 Comigo engrandecei o Senhor: * e exaltemos juntos o seu nome.
33:4 Procurei o Senhor e Ele me ouviu: * e me livrou de todas minhas tribulações.
33:5 Aproximai-vos d’Ele e sereis iluminados: * e os vossos rostos não serão confundidos.
33:6 Este pobre clamou e o Senhor o ouviu: * e o salvou de todas suas tribulações.
33:7 O anjo do Senhor andará à volta dos que O temem: * e resgatá-los-á.
33:8 Provai e vede quão suave é o Senhor: * feliz o varão que n’Ele espera.
33:9 Temei o Senhor, todos seus santos: * porque não há indigência aos que O temem.
33:10 Os ricos tiveram necessidade e fome: * mas os que buscam o Senhor, não terão falta de bem algum.
33:11 Vinde, ó filhos, ouvi-me: * vos ensinarei o temor do Senhor.
33:12 Quem é o homem que a vida quer: * e que dias felizes deseja ver?
33:13 Guarda a tua língua do mal: * e dolos não espalhem os teus lábios.
33:14 Desvia-te do mal e faz o bem: * busca a paz e persegue-a.
33:15 Os olhos do Senhor estão sobre os justos: * e seus ouvidos nas suas preces.
33:16 Contudo, o rosto do Senhor está sobre os que fazem o mal: * para apagar da terra a sua memória.
33:17 Clamaram os justos e o Senhor os ouviu: * e os salvou de todas suas tribulações.
33:18 O Senhor está perto daqueles que têm o coração atribulado: * e salvará os humildes de espírito.
33:19 Muitas são as tribulações dos justos: * e de todas elas livrá-los-á o Senhor.
33:20 O Senhor guarda todos os ossos deles: * e nem um só se quebrará.
33:21 A morte dos pecadores é péssima: * e castigados serão os que ao justo odeiam.
33:22 O Senhor resgatará as almas dos seus servos: * e não castigará todos aqueles que n’Ele esperam.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Praise is comely for the upright.
Ant. Expúgna.
Psalmus 34 [9]
34:1 Júdica, Dómine, nocéntes me, * expúgna impugnántes me.
34:2 Apprehénde arma et scutum: * et exsúrge in adjutórium mihi.
34:3 Effúnde frámeam, et conclúde advérsus eos, qui persequúntur me: * dic ánimæ meæ: Salus tua ego sum.
34:4 Confundántur et revereántur, * quæréntes ánimam meam.
34:4 Avertántur retrórsum, et confundántur * cogitántes mihi mala.
34:5 Fiant tamquam pulvis ante fáciem venti: * et Ángelus Dómini coárctans eos.
34:6 Fiat via illórum ténebræ et lúbricum: * et Ángelus Dómini pérsequens eos.
34:7 Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui: * supervácue exprobravérunt ánimam meam.
34:8 Véniat illi láqueus, quem ignórat: et cáptio, quam abscóndit, apprehéndat eum: * et in láqueum cadat in ipsum.
34:9 Ánima autem mea exsultábit in Dómino: * et delectábitur super salutári suo.
34:10 Ómnia ossa mea dicent: * Dómine, quis símilis tibi?
34:10 Erípiens ínopem de manu fortiórum ejus: * egénum et páuperem a diripiéntibus eum.
34:11 Surgéntes testes iníqui, * quæ ignorábam interrogábant me.
34:12 Retribuébant mihi mala pro bonis: * sterilitátem ánimæ meæ.
34:13 Ego autem cum mihi molésti essent, * induébar cilício.
34:13 Humiliábam in jejúnio ánimam meam: * et orátio mea in sinu meo convertétur.
34:14 Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam: * quasi lugens et contristátus, sic humiliábar.
34:15 Et advérsum me lætáti sunt, et convenérunt: * congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi.
34:16 Dissipáti sunt, nec compúncti, tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne: * frenduérunt super me déntibus suis.
34:17 Dómine, quando respícies? * restítue ánimam meam a malignitáte eórum, a leónibus únicam meam.
34:18 Confitébor tibi in ecclésia magna, * in pópulo gravi laudábo te.
34:19 Non supergáudeant mihi qui adversántur mihi iníque: * qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
34:20 Quóniam mihi quidem pacífice loquebántur: * et in iracúndia terræ loquéntes, dolos cogitábant.
34:21 Et dilatavérunt super me os suum: * dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi nostri.
34:22 Vidísti, Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discédas a me.
34:23 Exsúrge et inténde judício meo: * Deus meus, et Dóminus meus in causam meam.
34:24 Júdica me secúndum justítiam tuam, Dómine, Deus meus, * et non supergáudeant mihi.
34:25 Non dicant in córdibus suis: Euge, euge, ánimæ nostræ: * nec dicant: Devorávimus eum.
34:26 Erubéscant et revereántur simul, * qui gratulántur malis meis.
34:26 Induántur confusióne et reveréntia * qui magna loquúntur super me.
34:27 Exsúltent et læténtur qui volunt justítiam meam: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus qui volunt pacem servi ejus.
34:28 Et lingua mea meditábitur justítiam tuam, * tota die laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fight against them.
Salmo 34 [9]
34:1 Julgai, ó Senhor, os que me fazem mal, * expugnai os que me combatem.
34:2 Tomai as vossas armas e o vosso escudo: * e levantai-Vos em meu socorro.
34:3 Tirai da espada e cortai a passagem àqueles que me perseguem: * dizei à minha alma:eu sou a tua salvação.
34:4 Sejam confundidos e envergonhados * os que buscam a minha vida.
34:5 Retrocedam e sejam confundidos * os que tramam males contra mim.
34:6 Tornem-se como o pó levado pelo vento: * e o anjo do Senhor os restrinja.
34:7 Torne-se o seu caminho tenebroso e escorregadio: * e o anjo do Senhor os persiga.
34:8 Porquanto sem causa e para minha ruina eles esconderam um laço: * sem causa insultaram a minha alma.
34:9 A ruina que ignora venha sobre ele e a rede que escondeu o prenda: * e caia no próprio laço que armou.
34:10 Minha alma, porém, exultar-se-á no Senhor: * e porá as suas delícias na sua salvação.
34:11 Todos meus ossos dirão: * Senhor, quem a Vós é semelhante?
34:12 Livrais o desvalido das mãos dos mais fortes que ele: * o necessitado e o pobre dos que o roubam.
34:13 Levantaram-se testemunhas iníquas, * interrogaram-me sobre o que ignorava.
34:14 Repagaram-me o bem com o mal: * para a esterilização da minha alma.
34:15 Eu, porém, quando eles me eram incómodo, * vestia-me de cilício.
34:16 Humilhava a minha alma com o jejum: * e a minha oração dava voltas no meu peito.
34:17 Como a um próximo e um amigo, assim fazia: * humilhava-me assim como quem está em lamentação e tristeza.
34:18 Alegraram-se e juntaram-se contra mim: * amontoaram-se sobre mim flagelos, que ignorava.
34:19 Foram dissipados, mas se não arrependeram, tentaram-me, insultaram-me com escárnios: * rangeram contra mim os seus dentes.
34:20 Senhor, olhareis até quando? * Resgatai a minha alma da sua malícia:a minha única dos leões.
34:21 Glorificar-Vos-ei numa grande igreja, * num povo sério Vos louvarei.
34:22 Não regozijem sobre mim os que me atacam injustamente: * que me odeiam sem causa e piscam os olhos em troça.
34:23 Porque, de facto, me dirigiam palavras de paz: * mas, falando na ira da terra, maquinavam enganos.
34:24 Sua boca alargaram contra mim: * e disseram:bem, bem, os nossos olhos viram!
34:25 O vistes, Senhor, não silenciais: * Senhor, Vos não aparteis de mim.
34:26 Levantai-Vos e ao meu julgamento atendei: * à minha causa, Deus meu e Senhor meu.
34:27 Julgai-me segundo a vossa justiça, Senhor meu, Deus * e se não alegrem eles de mim.
34:28 Não digam em seus corações:bem, bem, conseguimos o que desejávamos: * nem digam:nós o devorámos!
34:29 Fiquem envergonhados e confundidos todos * os que se congratulam dos meus males.
34:30 Sejam vestidos de confusão e de vergonha * os que falam com orgulho contra mim.
34:31 Exultem-se e alegrem-se os que querem a minha justiça: * e digam sempre os que desejam a paz do seu servo:glorificado seja o Senhor.
34:32 Minha língua proclamará a vossa justiça, * o vosso louvor todo o dia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 35 [10]
35:2 Dixit injústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos ejus.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu ejus: * ut inveniátur iníquitas ejus ad ódium.
35:4 Verba oris ejus iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Justítia tua sicut montes Dei: * judícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et juménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et justítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Expúgna impugnántes me.
Salmo 35 [10]
35:1 O injusto disse em si mesmo que pecar queria: * não há temor de Deus ante seus olhos.
35:2 Porque procedeu ele enganosamente na sua presença: * e a sua iniquidade mais odiosa se tornou.
35:3 As palavras da sua boca são de iniquidade e dolo: * não quis instruir-se para o bem fazer.
35:4 Meditou a iniquidade no seu leito: * deteve-se em todos os maus caminhos, a malícia ele não odiou.
35:5 Senhor, a vossa misericórdia está no céu: * e a vossa verdade eleva-se até às nuvens.
35:6 Vossa justiça é como os montes de Deus: * vossos juízos são um abysmo profundo.
35:7 Ó Senhor, salvareis homens e animais: * quanto multiplicastes a vossa misericórdia, ó Deus!
35:8 Por isso os filhos dos homens, * esperarão à sombra de vossas asas.
35:9 Inebriar-se-ão com a abundância de vossa casa: * e os fareis beber na torrente de vossas delícias.
35:10 Porque em Vós está a fonte da vida: * e na vossa luz veremos a luz.
35:11 Estendei a vossa misericórdia sobre os que Vos conhecem, * e a vossa justiça sobre aqueles que têm o coração recto.
35:12 Não venha sobre mim o pé do soberbo: * e a mão do pecador me não comova.
35:13 Ali caíram os que cometem a iniquidade: * foram empurrados e se não puderam mais levantar.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Fight against them that fight against me.
Ant. Revéla.
Psalmus 36 [11]
36:1 Noli æmulári in malignántibus: * neque zeláveris faciéntes iniquitátem.
36:2 Quóniam tamquam fænum velóciter aréscent: * et quemádmodum ólera herbárum cito décident.
36:3 Spera in Dómino, et fac bonitátem: * et inhábita terram, et pascéris in divítiis ejus.
36:4 Delectáre in Dómino: * et dabit tibi petitiónes cordis tui.
36:5 Revéla Dómino viam tuam, et spera in eo: * et ipse fáciet.
36:6 Et edúcet quasi lumen justítiam tuam: et judícium tuum tamquam merídiem: * súbditus esto Dómino, et ora eum.
36:7 Noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua: * in hómine faciénte injustítias.
36:8 Désine ab ira, et derelínque furórem: * noli æmulári ut malignéris.
36:9 Quóniam qui malignántur, exterminabúntur: * sustinéntes autem Dóminum, ipsi hereditábunt terram.
36:10 Et adhuc pusíllum, et non erit peccátor: * et quǽres locum ejus et non invénies.
36:11 Mansuéti autem hereditábunt terram: * et delectabúntur in multitúdine pacis.
36:12 Observábit peccátor justum: * et stridébit super eum déntibus suis.
36:13 Dóminus autem irridébit eum: * quóniam próspicit quod véniet dies ejus.
36:14 Gládium evaginavérunt peccatóres: * intendérunt arcum suum,
36:14 Ut deíciant páuperem et ínopem: * ut trucídent rectos corde.
36:15 Gládius eórum intret in corda ipsórum: * et arcus eórum confringátur.
36:16 Mélius est módicum justo, * super divítias peccatórum multas.
36:17 Quóniam brácchia peccatórum conteréntur: * confírmat autem justos Dóminus.
36:18 Novit Dóminus dies immaculatórum: * et heréditas eórum in ætérnum erit.
36:19 Non confundéntur in témpore malo, et in diébus famis saturabúntur: * quia peccatóres períbunt.
36:20 Inimíci vero Dómini mox ut honorificáti fúerint et exaltáti: * deficiéntes, quemádmodum fumus defícient.
36:21 Mutuábitur peccátor, et non solvet: * justus autem miserétur et tríbuet.
36:22 Quia benedicéntes ei hereditábunt terram: * maledicéntes autem ei disperíbunt.
36:23 Apud Dóminum gressus hóminis dirigéntur: * et viam ejus volet.
36:24 Cum cecíderit non collidétur: * quia Dóminus suppónit manum suam.
36:25 Júnior fui, étenim sénui: * et non vidi justum derelíctum, nec semen ejus quǽrens panem.
36:26 Tota die miserétur et cómmodat: * et semen illíus in benedictióne erit.
36:27 Declína a malo, et fac bonum: * et inhábita in sǽculum sǽculi.
36:28 Quia Dóminus amat judícium, et non derelínquet sanctos suos: * in ætérnum conservabúntur.
36:28 Injústi puniéntur: * et semen impiórum períbit.
36:29 Justi autem hereditábunt terram: * et inhabitábunt in sǽculum sǽculi super eam.
36:30 Os justi meditábitur sapiéntiam, * et lingua ejus loquétur judícium.
36:31 Lex Dei ejus in corde ipsíus, * et non supplantabúntur gressus ejus.
36:32 Consíderat peccátor justum: * et quǽrit mortificáre eum.
36:33 Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus ejus: * nec damnábit eum, cum judicábitur illi.
36:34 Exspécta Dóminum, et custódi viam ejus: et exaltábit te ut hereditáte cápias terram: * cum períerint peccatóres vidébis.
36:35 Vidi ímpium superexaltátum, * et elevátum sicut cedros Líbani.
36:36 Et transívi, et ecce non erat: * et quæsívi eum, et non est invéntus locus ejus.
36:37 Custódi innocéntiam, et vide æquitátem: * quóniam sunt relíquiæ hómini pacífico.
36:38 Injústi autem disperíbunt simul: * relíquiæ impiórum interíbunt.
36:39 Salus autem justórum a Dómino: * et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.
36:40 Et adjuvábit eos Dóminus et liberábit eos: * et éruet eos a peccatóribus, et salvábit eos: quia speravérunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Show.
Salmo 36 [11]
36:1 Não imites os malignos: * nem invejes os que obram a iniquidade.
36:2 Porque eles velozmente secarão como feno: * e como as verdes ervas logo murcharão.
36:3 No Senhor espera e faz o bem: * e habitarás na terra e as suas riquezas sustentar-te-ão.
36:4 Põe as tuas delícias no Senhor: * e Ele dar-te-á as petições de teu coração.
36:5 Expõe o teu caminho ao Senhor e n’Ele espera: * e Ele procederá.
36:6 Fará brilhar como luz a tua justiça e o teu juízo como o meio-dia: * sê obediente ao Senhor e roga-Lhe.
36:7 Não invejes o que tem prosperidade no seu caminho: * o homem que comete injustiças.
36:8 Guarda-te da ira e deixa a fúria: * não queiras ser rival em vileza.
36:9 Porque os que cometem maldades serão exterminados: * mas os que esperam no Senhor herdarão a terra.
36:10 Ainda um pouco e não mais existirá o pecador: * e procurarás o seu lugar e o não acharás.
36:11 Porém, os mansos a terra herdarão: * e deleitar-se-ão na abundância da paz.
36:12 O pecador observará o justo: * e rangerá com os dentes contra ele.
36:13 O Senhor, porém, zombará dele: * porque vê que seu dia há-de chegar.
36:14 Os pecadores desembainharam a espada: * estenderam o seu arco,
36:15 Para arruinarem o pobre e o indigente: * para assassinarem os rectos de coração.
36:16 Sua espada trespasse o seu próprio coração: * e seja quebrado o seu arco.
36:17 Mais vale o pouco do justo, * que as muitas riquezas dos pecadores.
36:18 Porque os braços dos pecadores serão quebrados: * mas o Senhor fortalece os justos.
36:19 O Senhor conhece os dias dos que são imaculados: * e eterna será a herança deles.
36:20 Não serão confundidos no tempo mau e nos dias de fome estarão saciados: * pois os pecadores perecerão.
36:21 Os inimigos do Senhor, tanto que tiverem sido honrados e exaltados: * cairão e se desvanecerão como o fumo.
36:22 O pecador pedirá emprestado e não pagará: * o justo, porém, doa e é misericordioso.
36:23 Pois os que bendizem a Deus herdarão a terra: * mas os que O maldizem perecerão.
36:24 Os passos do homem serão dirigidos pelo Senhor: * e o seu caminho será aprovado por ele.
36:25 Quando cair se não ferirá: * pois o Senhor lhe põe a mão por baixo.
36:26 Jovem fui e já sou velho: * e nunca vi o justo desamparado, nem sua descendência mendigando pão.
36:27 Passa o dia sempre misericordioso e dando emprestado: * e a sua descendência será abençoada.
36:28 Desvia-te do mal e faz o bem: * e terás uma eterna morada.
36:29 Pois o Senhor ama a justiça e não desampara os seus santos: * eles serão conservados eternamente.
36:30 Os injustos serão punidos: * e perecerá a descendência dos ímpios.
36:31 Os justos, porém, a terra herdarão: * e habitarão sobre ela por todos os séculos.
36:32 A boca do justo meditará sabedoria: * e a sua língua falará prudência.
36:33 A lei do seu Deus está no seu coração: * e seus passos não serão suplantados.
36:34 O pecador observa o justo: * e procura dar-lhe a morte.
36:35 O Senhor, contudo, o não abandonará nas suas mãos: * nem o condenará quando for julgado.
36:36 Espera no Senhor, guarda o seu caminho e Ele exaltar-te-á para que a terra possuas em herança: * o verás quando perecerem os pecadores.
36:37 Vi o ímpio bastante exaltado, * e elevado como os cedros do Líbano.
36:38 Passei e eis que já não existia: * e procurei-o e não encontrei o seu lugar.
36:39 Guarda a inocência e atende à equidade: * porque ficarão restos para o homem pacífico.
36:40 Os injustos, porém, perecerão igualmente: * o que restar dos ímpios será destruído.
36:41 A salvação dos justos vem do Senhor: * e é Ele o seu protector no tempo da tribulação.
36:42 O Senhor ajudá-los-á e livrá-los-á: * tirá-los-á da mão dos pecadores e salvá-los-á, pois n’Ele esperam.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 37 [12]
37:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
37:3 Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi: * et confirmásti super me manum tuam.
37:4 Non est sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ: * non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.
37:5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum: * et sicut onus grave gravátæ sunt super me.
37:6 Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces meæ, * a fácie insipiéntiæ meæ.
37:7 Miser factus sum, et curvátus sum usque in finem: * tota die contristátus ingrediébar.
37:8 Quóniam lumbi mei impléti sunt illusiónibus: * et non est sánitas in carne mea.
37:9 Afflíctus sum, et humiliátus sum nimis: * rugiébam a gémitu cordis mei.
37:10 Dómine, ante te omne desidérium meum: * et gémitus meus a te non est abscónditus.
37:11 Cor meum conturbátum est, derelíquit me virtus mea: * et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum.
37:12 Amíci mei, et próximi mei * advérsum me appropinquavérunt, et stetérunt.
37:12 Et qui juxta me erant, de longe stetérunt: * et vim faciébant qui quærébant ánimam meam.
37:13 Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt vanitátes: * et dolos tota die meditabántur.
37:14 Ego autem tamquam surdus non audiébam: * et sicut mutus non apériens os suum.
37:15 Et factus sum sicut homo non áudiens: * et non habens in ore suo redargutiónes.
37:16 Quóniam in te, Dómine, sperávi: * tu exáudies me, Dómine, Deus meus.
37:17 Quia dixi: Nequándo supergáudeant mihi inimíci mei: * et dum commovéntur pedes mei, super me magna locúti sunt.
37:18 Quóniam ego in flagélla parátus sum: * et dolor meus in conspéctu meo semper.
37:19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo: * et cogitábo pro peccáto meo.
37:20 Inimíci autem mei vivunt, et confirmáti sunt super me: * et multiplicáti sunt qui odérunt me iníque.
37:21 Qui retríbuunt mala pro bonis, detrahébant mihi: * quóniam sequébar bonitátem.
37:22 Ne derelínquas me, Dómine, Deus meus: * ne discésseris a me.
37:23 Inténde in adjutórium meum, * Dómine, Deus, salútis meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Revéla Dómino viam tuam.
Salmo 37 [12]
37:1 Não me repreendais, ó Senhor, na vossa indignação, * nem me castigueis na vossa ira.
37:2 Porque em mim se cravaram as vossas setas: * e sobre mim caiu a vossa mão.
37:3 Não há parte sã na minha carne devido à vossa ira: * não há paz nos meus ossos, à face dos meus pecados.
37:4 Porque as minhas iniquidades se elevaram acima da minha cabeça: * e me esmagam como uma pesada carga.
37:5 Apodreceram e corromperam-se as minhas chagas, * à face da minha ignorância.
37:6 Tornei-me miserável e totalmente curvado: * todo o dia cheio de tristeza andava.
37:7 Porque as minhas entranhas estão cheias de ilusões: * e não há parte alguma sã na minha carne.
37:8 Estou aflito e sumamente humilhado: * rugi com o gemido do meu coração.
37:9 Ó Senhor, bem vedes todos meus desejos: * e o meu gemido Vos não é oculto.
37:10 Meu coração está abalado, a minha força desamparou-me: * e a própria luz dos meus olhos comigo já não está.
37:11 Meus amigos e meus próximos * avançaram e puseram-se contra mim.
37:12 Meus parentes puseram-se ao longe: * e usavam de violência, os que buscavam a minha vida.
37:13 Os que me procuravam males cousas vãs falaram: * e todo o dia maquinavam enganos.
37:14 Eu, porém, como um surdo, não ouvia: * e, como um mudo, não abria a boca.
37:15 Tornei-me como um homem surdo: * e que não tem réplica na sua boca.
37:16 Porque em Vós, ó Senhor, esperei: * Vós me ouvireis, ó Senhor meu Deus.
37:17 Pois disse: nunca triunfem sobre mim os meus inimigos: * eles que, tendo visto os meus pés vacilantes, falaram de mim insolentemente.
37:18 Porque estou preparado para o castigo: * e a minha dor está sempre ante mim.
37:19 Porque confessarei a minha iniquidade: * e pensarei no meu pecado.
37:20 Meus inimigos vivem e têm-se tornado mais fortes do que eu: * e os que injustamente me odeiam têm-se multiplicado.
37:21 Os que pagam o bem com o mal, desdiziam de mim: * porque a bondade seguia.
37:22 Não me desampareis, ó Senhor meu Deus: * de mim Vos não aparteis.
37:23 Acudi em meu socorro, * ó Senhor Deus da minha salvação.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Show thy way unto the Lord.
℣. Érue a frámea, Deus, ánimam meam.
℟. Et de manu canis únicam meam.
℣. Deliver, O God, my soul from the sword.
℟. My only one from the hand of the dog.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 1
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 12:1-9
Ante sex dies Paschæ venit Jesus Bethániam, ubi Lázarus fúerat mórtuus, quem suscitávit Jesus. Et réliqua.

Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Tractus 50 in Joann., post initium
Ne putárent hómines phantásma esse factum, quia mórtuus resurréxit, Lázarus unus erat ex recumbéntibus: vivébat, loquebátur, epulabátur, véritas ostendebátur, infidélitas Judæórum confundebátur. Discumbébat ergo Jesus cum Lázaro, et céteris: ministrábat Martha, una ex soróribus Lázari. María vero, áltera soror Lázari, accépit libram unguénti nardi pístici pretiósi, et unxit pedes Jesu, et extérsit capíllis suis pedes ejus, et domus impléta est ex odóre unguénti. Factum audívimus: mystérium requirámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Viri ímpii dixérunt: Opprimámus virum justum injúste, et deglutiámus eum tamquam inférnus vivum: auferámus memóriam illíus de terra: et de spóliis ejus sortem mittámus inter nos: ipsi enim homicídæ thesaurizavérunt sibi mala.
* Insipiéntes et malígni odérunt sapiéntiam: et rei facti sunt in cogitatiónibus suis.
℣. Hæc cogitavérunt, et erravérunt: et excæcávit illos malítia eórum.
℟. Insipiéntes et malígni odérunt sapiéntiam: et rei facti sunt in cogitatiónibus suis.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 1
Continuation of the Holy Gospel according to John
John 12:1-9
Six days before the pasch, Jesus came to Bethania, where Lazarus had been dead, whom Jesus raised to life.

Homily by St. Augustine, Bishop of Hippo.
50th Tract on John
There they made Him a supper and Lazarus was one of them that sat at the table lest men should deem that it was but by an ocular delusion that they had seen him arise from the dead. He lived therefore, spake, and ate; to the manifestation of the truth, and the confusion of the unbelieving Jews. Jesus, then, sat down to meat with Lazarus and others, and Martha, being one of Lazarus' sisters, served. But Mary, Lazarus' other sister, took a pound of ointment of spikenard, very costly, and anointed the Feet of Jesus, and wiped His Feet with her hair; and the house was filled with the odour of the ointment. We have now heard that which was done; let us search out the mystic meaning thereof.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The ungodly said: Let us oppress the righteous man without cause, and swallow him up alive, as the grave; let us make his memorial to perish from the earth, and cast lots among us for his spoils and those murderers laid by store for themselves, but of evil.
* Fools and haters loathe wisdom, and are guilty in their thoughts.
℣. Such things they did imagine, and were deceived, for their own wickedness blinded them.
℟. Fools and haters loathe wisdom, and are guilty in their thoughts.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 2
Quæcúmque ánima fidélis vis esse, cum María unge pedes Dómini pretióso unguénto. Unguéntum illud justítia fuit, ídeo libra fuit: erat autem unguéntum nardi pístici pretiósi. Quod ait, pístici, locum áliquem crédere debémus, unde hoc erat unguéntum pretiósum: nec tamen hoc vacat, et sacraménto óptime cónsonat. Pistis Græce, fides Latíne dícitur. Quærébas operári justítiam. Justus ex fide vivit. Unge pedes Jesu bene vivéndo: Domínica sectáre vestígia. Capíllis terge: si habes supérflua, da paupéribus, et Dómini pedes tersísti: capílli enim supérflua córporis vidéntur. Habes quod agas de supérfluis tuis: tibi supérflua sunt, sed Dómini pédibus necessária sunt. Forte in terra Dómini pedes índigent.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Oppróbrium factus sum nimis inimícis meis: vidérunt me, et movérunt cápita sua:
* Adjuva me, Dómine, Deus meus.
℣. Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me.
℟. Adjuva me, Dómine, Deus meus.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 2
Whatsover thou art that wilt be a faithful soul, seek with Mary to anoint the Feet of the Lord with costly ointment. This ointment was a figure of justice, and therefore is there said to have been a pound thereof, a pound being a weight used in scales. The word pistikes used by the Evangelist as the name of this ointment, we must believe to be that of some place, from which this costly perfume was imported. Neither is this name meaningless for us, but agreeth well with our mystic interpretation, since Pistis is the Greek word which signifieth Faith, and whosoever will do justice must know that: The just shall live by faith. Rom. i. 17; Hab. ii. 4. Anoint therefore the Feet of Jesus by thy good life, following in the marks which those Feet of the Lord have traced. Wipe His Feet likewise with thy hair; that is, if thou have aught which is not needful to thee, give it to the poor; and then thou hast wiped the Feet of Jesus with thy hair, that is, with that which thou needest not, and which is therefore to thee as is hair, being a needless out-growth to the body. Here thou hast what to do with that which thou needest not. To thee it is needless, but the Lord's Feet have need of it; yea, the Feet which the Lord hath on earth are sorely needy.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I became a reproach unto mine enemies they looked upon me and shaked their heads.
* Help me, O Lord my God!
℣. They have spoken against me with a lying tongue they compassed me about also with words of hatred.
℟. Help me, O Lord my God!
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
De quibus enim, nisi de membris suis in fine dictúrus est: Cum uni ex mínimis meis fecístis, mihi fecístis? Supérflua vestra impendístis: sed pédibus meis obsecúti estis. Domus autem impléta est odóre: mundus implétus est fama bona: nam odor bonus, fama bona est. Qui male vivunt, et Christiáni vocántur, injúriam Christo fáciunt: de quálibus dictum est, quod per eos nomen Dómini blasphemátur. Si per tales nomen Dei blasphemátur, per bonos nomen Dómini laudátur. Audi Apóstolum: Christi bonus odor sumus, inquit, in omni loco.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Insurrexérunt in me viri iníqui absque misericórdia, quæsiérunt me interfícere: et non pepercérunt in fáciem meam spúere, et lánceis suis vulneravérunt me: et concússa sunt ómnia ossa mea:
* Ego autem existimábam me tamquam mórtuum super terram.
℣. Effudérunt furórem suum in me: fremuérunt contra me déntibus suis.
℟. Ego autem existimábam me tamquam mórtuum super terram.
Gloria omittitur
℟. Insurrexérunt in me viri iníqui absque misericórdia, quæsiérunt me interfícere: et non pepercérunt in fáciem meam spúere, et lánceis suis vulneravérunt me: et concússa sunt ómnia ossa mea: * Ego autem existimábam me tamquam mórtuum super terram.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 3
For of whom save of His members, will He say at the latter day: Inasmuch as ye have done it unto one of the least of these My brethren, ye have done it unto Me. Matth. xxv. 40. That is, ye have spent nothing save that which ye needed not, but ye have ministered unto My Feet. And the house was filled with the odour of the ointment. That is, the fragrance of your good example filleth the world; for this odour is a figure of reputation. They which are called Christians, and yet live bad lives, cast a slur on Christ and it is even such as they unto whom it is said: The Name of God is blasphemed among the Gentiles through you. Rom. ii. 24; Ezek. xxxvi. 20, 23. But if, through such, the Name of God be blasphemed, through the godly is praise ascribed to the Same His Holy Name, as the Apostle doth likewise say: In every place we are unto God a sweet savour of Christ, in them that are saved, and in them that perish. 2 Cor. ii. 14, 15.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. False witnesses are risen up against me, and such as breathe out cruelty they have gone about to kill me, neither spared they to spit in my face; their spears have wounded me, and all my bones are out of joint.
* But as for me, I counted myself as one that is dead upon the earth.
℣. They poured forth their fury upon me, they gnashed upon me with their teeth.
℟. But as for me, I counted myself as one that is dead upon the earth.
Omite-se Glória
℟. False witnesses are risen up against me, and such as breathe out cruelty; they have gone about to kill me, neither spared they to spit in my face; their spears have wounded me, all my bones are out of joint. But as for me, I counted myself as one that is dead upon the earth.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui in tot advérsis ex nostra infirmitáte defícimus; intercedénte unigéniti Fílii tui passióne respirémus:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty God, Which knowest that we be set in such straits that we have no power of ourselves to help ourselves, we pray thee mercifully to relieve us, for whom continually pleadeth the suffering of thine Only Begotten Son.
Que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help